ارائه کننده: علی مسلمی استاد راهنما: دکتر سید جلیل علوی استاد مشاور: دکتر حامد یوسف زاده پایین رودپشتی استاد ناظر داخلی: دکتر سیدمحسن حسینی استاد ناظر خارج از دانشگاه: دکتر سیدمحمود قاسمپوری نماینده تحصیلات تکمیلی: دکتر اکبر نجفی تاریخ: 1402/12/23 ساعت: 8:30 مکان: سالن اصلی کاخ
چکیده: پراکنش گونه ای، الگوها و فرآیندهای جغرافیایی را که تعیین می کند گونه ها در کجا یافت می شوند، توصیف میکند. مدلای پراکنش گونه ای، که روش های آماری هستند، پراکنش گونه ای را بر اساس مجموعه ای از رخدادها و عوامل محیطی پیشبینی می کنند. گونه های کمیاب و کم وقوع در جنگلها برای حفاظت از تنوع زیستی اهمیت دارند. این گونه ها با تهدیدات متعددی مانند جنگل زدایی، تغییر اقلیم و گونه های مهاجم مواجه هستند. مدلهای پراکنش گونه ای، ابزارهای مفیدی برای تجزیه و تحلیل عوامل محیطی مؤثر بر پراکنش گونه ای هستند. با این حال، این مدل ها ممکن است با مشکلاتی مانند بیش برازش مواجه شوند. از بین رفتن گونه های کمیاب می تواند تأثیرات منفی بر تغییرات اقلیمی داشته باشد. جنگل های هیرکانی در شمال ایران با تنوع گونه های درختی بالا، نیاز به مدیریت پایدار دارند. مدل سازی پراکنش گونه های گیاهی بر اساس مشاهدات میدانی و متغیرهای محیطی انجام می شود. عوامل محیطی در این مدل ها استفاده می شوند. با این حال، استفاده از این متغیرها ممکن است با چالش هایی مانند ساده سازی فرآیندهای پیچیده و عدم قطعیت مدل مواجه شود. با پیشرفت در تکنیکهای مدلسازی و استفاده از منابع داده های متعدد، می توان به بهبود دقت و قابلیت اطمینان پیش بینی پراکنش گونه ها کمک کرد. از جمله مدل هایی که برای مدل سازی پراکنش گونه های کم وقوع استفاده می شود ESM ها می باشد که در پژوهش پیشرو ESM با انواعی از مدل سازی SDM مقایسه می شود. در این مطالعه، 70 %داده ها برای مدل سازی و 30 %داده ها برای اعتبارسنجی استفاده شده اند و شاخص های AUC و Boyce برای ارزیابی عملکرد مدل ها استفاده می شوند. در این پژوهش، شش مدل پراکنش گونه ای برای مدل سازی پراکنش گونه های نادر و کم وقوع در جنگل های شمال کشور مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، هیچ یک از این مدلها عملکرد مناسبی در پیش بینی پراکنش تمامی گونه ها نداشته اند و مدل RF حتی نقشه های حضور ناکار آمدی تولید کرده است. در مورد گونه های مختلف، مدل های مختلفی بهترین عملکرد را داشته اند. برای مثال، مدل GAM برای گونه های ارس و اوجا، مدل ESM برای گونه های بارانک، گردو جنگلی، گالبی وحشی و کرکو، مدل GBM برای گونه های توت سفید و سیب جنگلی و مدل CTA برای گونه های سرو زربین، گیلاس وحشی، لرگ و لور بهترین عملکرد را داشته اند. همچنین، متغیرهای محیطی مختلفی در پراکنش گونه های مختلف تاثیرگذار بوده اند.
|