به مناسبت هفته پژوهش و به همت معاونت دانشجویی و فرهنگی و انجمن­ های علمی دانشجویی پردیس کشاورزی اولین دوره مسابقات بازی (( آبخوان)) در هفته اول و دوم دی ماه 1402 بین دانشجویان دانشکده کشاورزی برگزار شد.
منابع آب زیرزمینی از جمله منابع مشترکی هستند که بشدت تحت تأثیر مکانیزم مخرب «تراژدی منابع مشترک» هستند. امروزه شاهد تبعات ناشی از بهره­برداری بی­رویه از این منابع هستیم که در طول چند دهه با ایجاد وابستگی به مسیر طی شده، عملا راه بازگشت به سمت حفظ و احیای این منابع ارزشمند را تقریبا غیرممکن کرده است. واکنش ­ها نسبت به مسأله افت آبخوانها، اعم از انواع طرح ها و سیاست های بازدارنده و محدود کننده، و نیز برنامه ­های آگاهی ­بخشی، از منظر یک ناظر بیرونی و بدون توجه به اثر اقتصادی این اقدامات بر معیشت ذی­نفعان صورت گرفته است و منجر به شکل­ گیری یک کنش جمعی در جهت پایداری این منابع نشده است، درحالی که عامل کلیدی در تصمیم­ گیری بهره­ برداران و تغییر رفتار آنها در مقابل مصرف منابع آب عامل، اقتصادی است.
بازی «آبخوان» از دسته بازی­ های جدی است که در آن برخلاف مدل های ریاضی شبیه­ سازی، بازیکنان در موقعیت واقعی کشاورزان یک دشت که از منبع آب زیرزمینی بهره­ برداری می­کنند، قرار می­گیرند. شرایط واقعی شبیه­ سازی شده در این بازی که روی تصمیمات بازیکنان تأثیر می­گذارند عبارتند از: تصمیم و اقدام سایر بازیکنان و رقابت بین آنان، شرایط عدم قطعیت شامل بازار، آب و هوا، سیاست های اقتصادی، آفات، اتفاقاتی مانند دزدی، بلایای طبیعی، آتش­سوزی، شرایط فیزیکی آبخوان و بازخورد تصمیمات بازیکن و نیز سایر بازیکنان روی آن.
در این مسابقه در دور مقدماتی، دانشجویان در شش تیم پنج نفره  به رقابت پرداختند و از هر تیم دو نفر که توانستند در مراحل بازی بیشترین بهره­ وری آب (بالاترین درآمد به ازای کمترین مصرف آب) را حاصل کنند به مرحله نهایی راه یافتند. در مرحله نهایی که در روز دوشنبه 11 دی برگزار شد، دانشجویان در سه تیم چهارنفره به رقابت پرداختند. در نهایت امیرمحمد وحیدی، حسین فرزین و امید رجا براساس معیار حداکثر بهره­ وری استفاده از آب به عنوان برنده معرفی شدند. جوایز سه نفر برنده این مسابقات، از قرار هر نفر چهار میلیون ریال، از طرف معاونت دانشجویی و فرهنگی اهدا شد.